Onlangs was ik te gast bij enkele gedane zaken, namelijk bij twee ontredderde kuisvrouwen die recent werden ontslagen, omdat ze bij klanten de afwas hadden gedaan en dat volgens hun dienstenchequebedrijf niet tot het takenpakket zou behoren.
“In feite zou zo’n dienstenchequebedrijf dat toch moeten weten?” opperde ik.
“Hoe bedoel je?” vroeg één van de vrouwen.
“Als gedane zaken zoals jullie geen keer nemen, dan is het toch logisch dat jullie niet met de borstel keren maar wel andere taken op de agenda zetten, zoals bijvoorbeeld de afwas? Anders zouden jullie urenlang koffiepauze kunnen nemen. Dat zou pas reden zijn voor ontslag.”
Ze begrepen mijn logica, en één van de twee repliceerde: “Inderdaad hebben wij de betekenis van het woord “keer” ook zo geleerd in de lagere school, tijdens de lessen Nederlands.”
Enthousiast vulde de andere aan: “Ja, en in het middelbaar bij spreekwoorden en zegswijzen!”
Ik kon dat alleen maar beamen: “Ik leerde het inderdaad ook op deze manier. Maar konden jullie dan niets anders verzinnen? Bijvoorbeeld niet eerst keren, maar meteen met nat kuisen?”
Allebei keken ze alsof ze het hoorden donderen in Keulen. “Maar jongen toch. Daar is geen beginnen aan. Als je niet eerst de vuiligheid opkeert, dan hangt je dweil direct vol met vetzakkerij. Het water in je emmer ziet na één keer uitwringen meteen zwart. En dan kan je opnieuw beginnen met proper water. Op een kleine oppervlakte zou dat nog lukken, maar niet als je een ganse living op die manier moet kuisen.”
De andere bevestigde, en ging verder: “In feite komt het door ons ontslag dat wij niet keren. Omdat gedane zaken geen keer nemen, namelijk ons ontslag: dat is de gedane zaak, begrijp je? Vroeger toen wij nog als kuisvrouw werkten hebben wij enorm veel gekeerd. Omdat we toen nog geen gedane zaak waren. Wij waren kuisvrouwen. Keren zat in ons bloed. Dus hebben wij behalve de afwas ook veel keren gekeerd.”
Ik knikte begripvol, en vroeg: “Dus jullie deden niet de afwas ter vervanging van het keren?”
Ze staarden me aan alsof ikzelf de keer was. “Natuurlijk niet. Sommige mensen hebben behalve een vloer om te keren ook een berg afwas die moet gebeuren. Wij wilden hen daar graag bij helpen. Maar daarmee was ons dienstenchequebedrijf het niet eens, en werden we ontslagen.”
Pas toen werden het gedane zaken die geen keer namen, bedacht ik me. Dus kon hun dienstenchequebedrijf vóór het ontslag helemaal niet weten dat het gedane zaken waren die geen keer namen, omdat ze toen nog niet waren ontslagen! Uiteindelijk snapte ik hun frustratie. Ik bedankte hen voor het gesprek en keerde huiswaarts, dankbaar dat ikzelf geen gedane zaak was en ten minste nog naar huis mocht keren.
Ik bleef achter met een wrang gevoel, en een laatste prangende vraag: hoe gaan die dames in godsnaam thuis hun vloer proper krijgen, als ze dat direct met nat moeten doen? Of zouden ze misschien een stofzuiger hebben…
Anderen bekeken ook:
- Het regent tegenwoordig meer oude wijven
- Deze gedane zaken nemen wél keer, en ook blik
- Opgelet: dit artikel kan kaalhoofdigheid veroorzaken
- Gisteren is mijn kat gaan vliegen en ze vond het plezant
- Geen weer om hond door te jagen: man gearresteerd die toch hond uitliet
- Eerste exhibitionist en voyeur in virtual reality opgepakt
